bêje
Bilêvkirin
biguhêreNavdêr
biguhêreTewandina bêje | ||
---|---|---|
Zayenda mê ya binavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | bêje | bêje |
Îzafe | bêjeya bêja |
bêjeyên bêjên |
Çemandî | bêjeyê bêjê |
bêjeyan bêjan |
Nîşandera çemandî | wê bêjeyê wê bêjê |
wan bêjeyan wan bêjan |
Bangkirin | bêjeyê bêjê |
bêjeyino bêjino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | bêjeyek bêjek |
bêjeyin bêjin |
Îzafe | bêjeyeke bêjeke |
bêjeyine bêjine |
Çemandî | bêjeyekê bêjekê |
bêjeyinan bêjinan |
bêje m
- (purîzm) Çend herfên ku bi hev re tên nivîsîn û maneyekê didin.
- Hevmane: kelîme, gotin, peyvik, çekû, peyv, peyvok
- Bo nimûne "hesp" bêjeyek e lê "hesp ajotin" du bêje ne.
- Derdê giran, navê wî jî Ristem e. Heta heft saliya xwe bêjeyek tenê jî bi tirkî nizanibû. Lê di dibistana tirkan de xwendiye, bûye neyarê azbeta xwe. — (1995, Xurșîd Mîrzengî, Sînor, Nûbihar, Stockholm, r. 98, ISBN 978-625-7383-24-0)
Herwiha
biguhêreBide ber
biguhêreEtîmolojî
biguhêreJi aliyê zimannasê kurd Celadet Alî Bedirxan ve hatiyê çêkirin ji -bêj- (forma dema niha ji lêkera gotin) + -e. Bide ber farisî واژه (vaje, “kelîme”).
Werger
biguhêrekelîme — binêre kelîme
Formek lêkerê
biguhêrebêje