şet

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʃɛt/
• Kîtekirin: şet

Rengdêr 1

şet

1. seqet, kêmendam, qop, qoz, xûz, şel, şeht, şetik
   • Naçar-i ji hêşetê diçû dûr
     Hemderd-i dibû digel şetê kûr — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Jê

• şetane
• şetik
• şetî
• şetkî

Werger

• Almanî: Bächlein → de m

Rengdêr 2

şet

1. çîtê anku qumaşê xwehr hatiye birîn

Herwiha

• şit

Jê

• şitî

Navdêr 1

şet nêr

1. beşek yan parçeyek ji lîstikek ango yariyek werzişî:
   Di maça futbolê de di şetê yekem de ti gol nehatin kirin. (Di 45 deqeyên pêşîn de ti gol nehatin kirin.)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?].

Jê

• (Rengdêr) şetbûyî

Werger

• Almanî: Flüsschen → de m, ^?Zufluss → de m

Navdêr 2

şet nêr

2. robar, ro, rûbar, çem, herik

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?].

Jê

• (Rengdêr) şetbûyî

Tirkî

Navdêr

şet

1. girêdan, bestandin, şidandin
2. (muzîk) di muzîka Tirkî de meqamek