şeng
Kurmancî biguhêre
Bilêvkirin biguhêre
Rengdêr biguhêre
Pozîtîv | Komparatîv | Sûperlatîv |
---|---|---|
şeng | şengtir | herî şeng |
şeng
- neşedar, coşdar, bikêf, bizewq, zewqî, şad, xweş
- şox û şeng
- Pora aloz û qij.
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- Kulîlkek ji malbata tragopogon e.[1]
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Ji wêjeya klasîk biguhêre
- Herçi li min kirî Mela cama meya dusale kir
Şengê bi naz-i meşşiha misk û zubad-i weşşiha
Rûy ma dibin piyane hêj zêde li min delale kir — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
Bide ber biguhêre
Binêre herwiha biguhêre
Jê biguhêre
Etîmolojî biguhêre
Ji zimanên îranî, hevreha farisî شنگ (şeng) û belûçî شنگ (şing)
Werger biguhêre
Çavkanî biguhêre
- ↑ Mehmet Firat, Ferhenga Navên Riwekên Bi Kurdî, Weşanên Sîtav, Wan, 2013.