şen

 Binêre herwiha: sen, şên, û -şen

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʃɛn/
• Jihevqetandin: şen

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şen	şen
Îzafe	şena	şenên
Çemandî	şenê	şenan
Nîşandera çemandî	wê şenê	wan şenan
Bangkirin	şenê	şenino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şenek	şenin
Îzafe	şeneke	şenine
Çemandî	şenekê	şeninan

şen mê

1. şene, şeneke, milhêb, çarguhk, pêncguhk, xirmaşe, xilmaşe

Ji wêjeya klasîk

• Medrekê 'ilmê demîrê şemmeyek wesfa te hat
  Wer ne key 'alem bi şe'nê qedr û miqdarê te bî
  Qest û daxwaza Melê da'im ji can û dil ev e — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Bide ber

• -şen

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: ado → en
• Tirkî: canlı → tr, harbi → tr

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng (Tirkiye (Îzmîr))^ⓘ

Navdêr

şen

1. şên, şeng, bikêf, gewz, şêndar, rûgeş

   şen adam mirovê şên

2. şênker

   şen şarkılar stranên şênker