şanenav

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şanenav	şanenav
Îzafe	şanenava	şanenavên
Çemandî	şanenavê	şanenavan
Nîşandera çemandî	wê şanenavê	wan şanenavan
Bangkirin	şanenavê	şanenavino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şanenavek	şanenavin
Îzafe	şanenaveke	şanenavine
Çemandî	şanenavekê	şanenavinan

şanenav mê

1. Nîşana navî, nav; navê xwe dema mirov li binê kaxezekê dinivîse û wisan diyar dike ku wê kaxezê dipejirîne.

   Hevmane: îmza, wajo, destnîşan

   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• şanev

Bikaranîn

• (lêker) şanenav kirin
• (navdêr) şanenavkirin
• (rengdêr) şanenavkirî
• bêşanenav
• bişanenav
• şanenavdar
• şanenavdêr

Etîmolojî

Ji şan + -e- + nav .

Werger

• Almanî: Unterschrift → de mê
• Tirkî: imza → tr