zirr-

Binêre herwiha: zirr

Kurmancî

Pêşgir

zirr-

derewîn, ya / yê ne resen, ne rast, ne heqîqî
zirrbab (mêrê dayika kesekê/î lê ne babê wê / wî kesî bi xwe)
zêde, pirr, zaf
zirrzîrek, zirrezelam

Herwiha

Bide ber

zirr (1)

Ji wêjeyê

Samî Tan dibêje ku, belkî ev pêrkîta ha ji "zûr" a zazakî (dimilkî) hatibe. Bi rastî gotineke beraqil e. Lewra wateya wê "derew" e. Heye ku ji wir hatibe û di kurmanciya kevin de jî "zûr/zir" di maneya derew de hatibe bikaranîn. Jixwe di kurmancî de hemmaneya bêjeya derew, virr e. — (nerîna xwendevanek bi bernavê Mêvan di Amidakurd.com, 12/2007)

Etîmolojî

Ji proto-hindûewropî *ǵʰwel-, hevreha -zure, pehlewî û parsî zûr, farisî زور‎ (zûr), slavoniya kevn зълъ (zŭlŭ: xirab, bed, nebaş), зло (zlo: xirab, bed, nebaş) ya rusî, xwehr ya kurdî, ह्वार (hvāre). զուր (zur: pûç, bêwec) ya ermenî ji zimanekî îranî hatiye deynkirin.