Kurmancî biguhêre

Rengdêr biguhêre

heqîqî

  1. ya/ê rast, rasteqîn, orjînal, xwerû, xweser
    Hevmane: rastîn, resen, dirist, eslî, sehîh
    • Ey metle'ê husnê 'işqibazî
      Mehbûbê heqîqî û mecazî
      Namê te ye lewhê nameya 'işq
       — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Têkildar biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji erebî حَقِيقِي(ḥaqīqī).

Werger biguhêre