rasteqîn

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
rasteqîn	rasteqîntir	herî rasteqîn (merkezî) tewrî rasteqîn (rojavayî) rasteqîntirîn (soranîzm)

rasteqîn

1. resen, rast, dirist, eseh, bêguman, sehîh, heqîqî, orijînal, resen

   Azad korê min yê rasteqîne ye.

2. xwerû, xweser^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Jê

• rasteqînî
• rasteqînîtî
• rasteqîntî

Etîmolojî

Hevreha soranî ڕاستەقینە (rasteqîne) (-e- ên dawîn di Badînanî da dikevin nê ne bi Soranî), ji ڕاستەقانی (rasteqanî) a devokî (-anî- > -îna-, -îne-, wek di kêmanî > kêmîne); ji rast +‎ heq +‎ -anî.

Werger

• Almanî: richtig → de, unverfälscht → de, ^?wahrheitsgetreu → de
• Farisî: حقیقی → fa, واقعی → fa, واقعی → fa, درست → fa
• Îngilîzî: actual → en, true → en, real → en
• Tirkî: ciddi → tr, çın → tr, sahih → tr, otantîk, gerçek → tr, realite → tr, hakikat → tr, ^?doğru → tr, ^?sağlam → tr