eseh

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: e·seh

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
eseh	esehtir	herî eseh (merkezî) tewrî eseh (rojavayî) esehtirîn (soranîzm)

eseh

1. bêguman, ekîd, misoger, tekîdkirî, piştrast, bêşik, diyar, bê dudilî, temîn, garantî
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئەسەح

Herwiha

• ese
• esse

Jê

• eseh bûn (lêker)
• eseh kirin (lêker)
• esehbûn (navdêr)
• esehbûyî (rengdêr)
• esehî
• esehîtî
• esehkirin (navdêr)
• esehkirî (rengdêr)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Almanî: präzis → de
• Farisî: مطلقا → fa, البته → fa, حتما → fa
• Îngilîzî: sure → en, certain → en, ^?emphatic → en
• Tirkî: emin → tr, garanti → tr, essah → tr