zîwan
Kurmancî biguhêre
Bilêvkirin biguhêre
biguhêre
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | zîwan | zîwan |
| Îzafe | zîwana | zîwanên |
| Çemandî | zîwanê | zîwanan |
| Nîşandera çemandî | wê zîwanê | wan zîwanan |
| Bangkirin | zîwanê | zîwanino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | zîwanek | zîwanin |
| Îzafe | zîwaneke | zîwanine |
| Çemandî | zîwanekê | zîwaninan |
zîwan mê
- (riwek) Giyayê ku di nav riwekên çandî de ji ber xwe ve şên dibe û lazim e ku bi xeparê bêt jêkirin û avêtin.
- Hevmane: dimor
- Îro jî ew ‘şirtik’ in, em jî ‘gemara’ li ber pêyên wan in, û em ên ku bêne ‘paqijkirin’ in...
Mafdar in; heke vî ‘giyayê zexel’ ji zol û zeviyên Tirkiyeyê eşêf nekin, ‘zîwana’ di nava genimê tirkî û tirkîtiyê de neneqînin, kurd jî kurdî jî herûher dê ‘serêşiya’ wan be. — (Arjen Arî: Kujerên ku ‘teamûden’ ziman dikujin!, Diyarname.com, 10/2007)
- Gulek e.
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- (bijîşkî) Piniyên li ser dêmê mirovî yan li laşê mirovî.
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Bide ber biguhêre
Etîmolojî biguhêre
Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
