sert

 Binêre herwiha: şert û şêrt

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
sert	serttir	herî sert (merkezî) tewrî sert (rojavayî)

sert

1. dijwar, hişk, req, şidayî
   • "Ger tu rast cih nedî min, tu tenê ji aliyê xwe ve li meseleyê binêrî, ez ji bo te xeber nadim." Ev bersive pir sert e, lê bi ya min di cih de ye. — (Cemîl Oguz, Hasîp Kaplan û Neşe Duzel, Diyarname.com, 9/2007)

Bide ber

• Sêrt
• şert

Jê

• (lêker) sert kirin
• sertî
• (navdêr) sertkirin
• (rengdêr) sertkirî

Etîmolojî

Ji tirkî sert ji farisî سرد (serd) (di tirkî de bûye sert ji ber ku tirkî "d" li dawiya peyvê qebûl nake); hevreha sar ya kurdî, binêre sar.

Werger

• Almanî: Harsch → de nêr, ^?rauh → de
• Farisî: سخت → fa, سفت → fa, سر سخت
• Îngilîzî: rough → en, rugged → en, ^?pugnacious → en, ^?quarrelsome → en
• Tirkî: kızgın → tr

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Rengdêr

sert

1. hişk, req, zix, sirt

   Sert tahta. ― Texteyê sirt.

2. sirt, zîwan, sext

   Sert kösele. ― Koseleya hişk.

3. zivir, zir, zirz

   Sert hava. ― Hewaya zivir.

   Sert saç. ― Porê zir.

4. tund, zir

   Sert bir sesle. ― Bi dengekî sirt e.

5. sext, tûnd

   Sert bir yönetim. ― Rêveberiyeke sext.

6. şid, xurt, şidayî

   Sert adımlarla yürüdü. ― Bi gavên şidayî meşiya.

7. ar, dijwar

   Sert şarab. ― Meya ar, meya sirt.

   Sert tütün. ― Titûna dijwar.

8. tund

   Sert bir şekilde cevabını verdi. ― Bi awayekî sirt bersiva wî da.

9. kanc
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]