vurmak

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Lêker

vurmak

1. hingaftin, lê dan, lê xistin, kutan, gemişandin

   Başına vurdu. ― Li serê wî da.

2. lê xistin (ji bo dengderxistinê tiştek li tiştekî xistin)

   Kapıyı vurmadan içeri girdi. ― Bêyî ku li derî bixe kete hundir.

3. tê ketin, ketin, belav bûn, şewq dan (bandor û tesîra tiştekî heta cihekî çûn)

   Güneş parça parça içeriye vuruyor. ― Tav hino hino dikeve hundir.

4. lê ketin (bi şid lê xistin)

   Elimi duvara vurmuşum. ― Destê min li dîwêr ketiye.

5. car, lê xistin

   Dördü ikiye vurursak sekiz eder. ― Çar caran dudo dike heşt mat.

6. lê dan (tê dan)

   Tahtaya cila vurdu. ― Cîla li texte dac.

   Duvara boyayı vurdu. ― Boyax li dîwar xist.

7. kirin (tiştekî), xistin (tiştekî), avêtin (tiştekî)

   Ellerine kelepçe vurmuşlar. ― Kelemçe xistine destên wî.

8. xwe lê danîn

   Kendini deliliğe vurmuş. ― Xwe li dînîtiyê daniye.

9. lê dan (ji bo çikilandina tiştên bibir û sertûj)

   İğne vurmak. ― Derzî lê xistin.

10. lê xistin

    Damga vurmak. ― Demxe lê xistin.

11. bandor lê kirin, birîndar kirin
12. deng derxistin, deng dan, jendin, jenandin
13. (argo) talan kirin

    Adam parayı vurmuş ― Zilam li pereyan xist.

14. (argo) alkol vexwarin
15. lê xistin (tam li hedefe xistin)
16. lê dan

    Ayağını yere vurdu. ― Lingê xwe li erdê xist.

17. (bi çek) lê xistin, hingaftin, (birîndar kirin kuştin)
18. pê ketin

    Kömür başına vurdu. ― Bi komirê ketiye.

    Güneş başına vurmuş. ― Tavê li serê wê xistiye.

19. serma lê xistin, qeşa lê xistin, zîpik lê xistin
20. pitpitîn, jenîn

    Kalbim öylesine vuruyor. ― Ki dilê min wisa dipitpite ku.

21. derketin, lê xistin

    Ona piyango vurmuş. ― Jê re piyango derketiye, an jî piyango je re lê xistiye.

22. ketin ser (tiştekî)

    Ağacın gölgesi duvara vuruyor. ― Siya darê ketiye ser dîwêr.

23. derketin, xuya bûn
24. dan ser (tiştekî)

    Yatağını sırtına vurup yola düştü. ― Nivînên xwe da ser milê xwe û kete rê.