jendin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʒɛnˈdɪn/
• Kîtekirin: jen·din

Lêker

jendin lêkera xwerû, gerguhêz

1. Guhartoyeke jenîn (“lêdan, kutan, lêxistin, dan nola derbek, kulmek, sîleyek hwd.”).
   • Gullêd wan, nоlî kêlendîya tu zevîyê xî, jendine dijmin. — (Min Çi Dît, (roman/serhatî), Qaçaxê Mirad, Yêrêvan, 1979)
   • Eskerê wan dîsa hatin, usa hatin gihîştin min,
     Dîtin pêşber tişkî nakin, her aliya va dane ser min,
     Pêşber wana qels nekirim, tîrê jendin namila min,
     Tîr xilaz bûn, bal min neman, şikest şûrê gumana min. — (Wergirê Postê Piling, Şota Rûstavelî, Wergêr: Cerdoyê Esed (1929-1993)., Tbîlîsî, 2007)

Têkildar

• jenandin