tehqîq

Kurmancî

Navdêr

tehqîq mê

1. taqî, ezmûn, îmtîhan, test, ceribandin, saxtî, saxtî, teftîş, ezmayîş, axulme, kontrol, çavdêrî, sehkirin, pişkinîn, temaşekirin, venerîn, azmayîş, vekolîn, miayene, lê kolîn, ezmûn kirin, fehs
   • Piştî girtina min di cîh de çend caran tehqîq bi min re hatin çêkirin. — (Biyanî, Albert Camus, Weşanên Nûdem)

Herwiha

• taqî
• tahqîq (di bin tesîra tirkî de)

Bikaranîn

Lêker:

• tehqîq kirin

Navdêr:

• tehqîqkirin

Rengdêr:

• tehqîqkirî

Ji wêjeyê

• Bi gotinin din, ji ber ku cih mercê serekî ye, ji hebûna taqîkirin û tecribekirinê re ye, her wisa dem jî mercekî pêdivî ye. Bê wan û dervî wan tu nasîn nikare peyda bibe û hiş nikare sawêra heyînekê dervî cih bike. — (Derwêş Derwêş: Serdem li ber Roniya Cezîrî, Pen-kurd.org, jêwergirtin 11/2006)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?] تحقیق (teh'qîq) te- + heqîqî. Binêrin: taqî, heq, heqîqî, hiqûq.

Jê

• taqî
• tehqîqat

Werger

• Farisî: امتحان‎ → fa
• Fînî: tarkastus → fi
• Îngilîzî: verification examination → en, inspection → en, scrutiny → en, check → en, test → en, experiment → en, ^?investigation → en
• Tirkî: tahkik → tr, deneme → tr, imtihan → tr, sınama → tr, sınav → tr