tehlî

Kurmancî

Navdêr

tehlî mê

1. Rewşa tehlbûnê.
2. talî, tehlbûn, tiştê ku neşîrîne yê ku tama şekirê jê nayê

   Tehliya vê çayê ne siroştiye.

3. Keşê baranê, barana gur.

Ji wêjeya klasîk

• Sebrê berê şîrîn e we ustad-i xeber da
  Lew dil me bi tehlî yû xeman xurrem û şa girt
  Her neşter û şewkên ko hebîbê me li dil da — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Etîmolojî

Ji tehl + -î.

Werger

• Almanî: Bitterkeit → de m
• Farisî: تلخی‎ → fa
• Îngilîzî: bitterness → en, rainfall → en
• Tirkî: acılık → tr, kantaron otu, yoğun yağmur yağışı