rîmel

Kurmancî

Navdêr

rîmel mê

1. Rengê reş yê jin li bijangên çavên xwe didin (daku bijang tarîtir yan bihêztir yan stûrtir bibin).

   Hevmane: sirme, maskara, kil

Jê

• (Rengdêr) rîmelkirî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: maskara → tr, rimel → tr, kil → tr