qesîs

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
qesîs	qesîstir	herî qesîs qesîstirîn

qesîs

1. Kesa/ê ku hez nake malê xwe serf bike.

   Hevmane: çikûd, çikûs, temah, nemerd, çepel, çavteng, tima, tama, destteng, destgirtî, destasê, kund, kund-û-kunoj, gurî, qitmirî, qirs, kunoj

Nêzîk

• bexîl

Jê

• (Lêker) qesîs bûn
• (Lêker) qesîs kirin

• (Navdêr) qesîsbûn
• (Navdêr) qesîskirin

• (Rengdêr) qesîsbûyî
• (Rengdêr) qesîskirî

Bide

• qesas
• qesîde

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: خسیس‎ → fa, بخیل‎ → fa, حسود‎ → fa
• Îngilîzî: miserly → en, stingy → en
• Tirkî: cimri → tr