Bilêvkirin

biguhêre

Rengdêr

biguhêre
Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
qayîm qayîmtir herî qayîm
qayîmtirîn

qayîm

  1. Tişta/ê pûç nabe, kesa/ê têk naçe.
    Hevmane: mukum, mezbît, xweragir, xwegir, qewî, saxlem, xurt, bihêz, hêzdar
    • Deng pir nazik û zelal e, lê bi qasî vê yekê, ewçend jî xurt û qayîm e. — (Mehmed UzunMirina Kalekî RindWeşanxana Orfeus1987)
  2. Biqewet, bizever, bitaqet, şidyayî, bişiyan, mayinde.
    • (...) hevaltiya wî bi wan re qayîm û xweş e. — (Sidqî HirorîKurê Zinarê Serbilind, Weşanên Nûdem, Stokholm, 1996)
    • Di hîretê sergeşet yîn
      Qaîm li ser zatê xwe yîn
      Çarde tebeq karê we yîn
       — (Feqiyê Teyran, )
    • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Etîmolojî

biguhêre

Ji erebî قائم(qaîm), hevreha qam, qamet, qiyam, meqam, qeymeqam.