meqam

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	meqam	meqam
Îzafe	meqama	meqamên
Çemandî	meqamê	meqaman
Nîşandera çemandî	wê meqamê	wan meqaman
Bangkirin	meqamê	meqamino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	meqamek	meqamin
Îzafe	meqameke	meqamine
Çemandî	meqamekê	meqaminan

meqam mê

1. pozisyon, cih, mefkî, paye, peywir, vatinî, erk, kar, ofîs
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. stiran, goranî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Lew şerîf in Zemzem û rukn û meqam
  Sellî ya Rebbî 'ela xeyr-il wera — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مەقام‎

Herwiha

• miqam

Jê

• meqamî

Etîmolojî

Ji erebî مَقَام‎ (maqām).

Werger

• Almanî: Behörde → de m
• Farisî: آهنگ‎ → fa, مرجع‎ → fa, مقام‎ → fa
• Îngilîzî: position → en, office → en, warble → en, ^?post → en
• Tirkî: koltuk → tr, makam → tr, mevki → tr, orun → tr, mesnet → tr, sandelye → tr, ^?kat → tr