mukum

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
mukum	mukumtir	herî mukum mukumtirîn

mukum

1. xurt, qayîm, qewî, xweragir, peyt

   Min ew mukum girê da, pişt rast be venabe ve.

Herwiha

• mikim
• mikum
• mukim

Etîmolojî

Ji erebî مُحْكَم‎ (muḧkem) (qayim, xurt)

Jê

• mukumî
• mukumîtî
• mukumtî

Werger

• Erebî: ^?المریر‎ → ar
• Îngilîzî: firm → en, strong → en, vigorous → en, securely → en, ^?rugged → en
• Tirkî: dayanıklı → tr, sağlam → tr