qamet

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /qɑːˈmɛt/
• Kîtekirin: qa·met

Navdêr

Tewandina qamet
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qamet	qamet
Îzafe	qameta	qametên
Çemandî	qametê	qametan
Nîşandera çemandî	wê qametê	wan qametan
Bangkirin	qametê	qametino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qametek	qametin
Îzafe	qameteke	qametine
Çemandî	qametekê	qametinan

qamet m

1. Bejn, bejnûbal, qam.
   • Ey Dîlbera gerdenletîf,
     Way nazika qamet-elîf,
     'Qamet ji reyhana xefîf,
     Wêran ez im, malim xirab. — (Feqiyê Teyran, )
2. (Îslam) Di nivêjê de sekinîna ji piyan ve anku li ser piyan.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• qemet

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], têkildarî qiyamet

Jê

• qamet anîn (lêker)
• qamet kirin (lêker)
• qametanîn (navdêr)
• qametkirin (navdêr)

Werger

• Tirkî: kamet → tr, kıyam → tr