pêşlêker

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pêşlêker	pêşlêker
Îzafe	pêşlêkera	pêşlêkerên
Çemandî	pêşlêkerê	pêşlêkeran
Nîşandera çemandî	wê pêşlêkerê	wan pêşlêkeran
Bangkirin	pêşlêkerê	pêşlêkerino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pêşlêkerek	pêşlêkerin
Îzafe	pêşlêkereke	pêşlêkerine
Çemandî	pêşlêkerekê	pêşlêkerinan

pêşlêker mê

1. Hinek pêşgir in ku dikevin pêşiya lêkeran û maneyeke cuda didin wan, bo nimûne: xwarin > vexwarin; dan > berdan.

   Hevmane: preverb

   • Gava ku pêşlêkerek (preverbek anku ba-, ber-, da-, hil-, ra-, ve-, wer-) bi lêkerê ve hebe, hingê pêşgira ”bi-” nayê bikaranîn. Bo nimûne: vexwe (ne *vebixwe yan *bivexwe). — (Husein Muhammed: “Rêbera Rastnivîsînê” ya WM û derdê giran yê hîperkorektiyê û xweferzkirinê (beşa 5), 1/2020, [[1]])

Têkildarî

• paşlêker
• pêşgir
• paşgir
• navgir

Etîmolojî

Wergerandina yekser ji îngilîzî preverb, wekheba pêş- + lêker.

Werger

• Almanî: Präverb → de
• Fransî: préverbe → fr n
• Îngilîzî: preverb → en (verbal prefix}}
• Îtalî: preverbo → it n
• Mecarî: igekötő → hu
• Portugalî: pré-verbo → pt n