mihacirî

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mihacirî	mihacirî
Îzafe	mihaciriya	mihaciriyên
Çemandî	mihaciriyê	mihaciriyan
Nîşandera çemandî	wê mihaciriyê	wan mihaciriyan
Bangkirin	mihaciriyê	mihaciriyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mihaciriyek	mihaciriyin
Îzafe	mihaciriyeke	mihaciriyine
Çemandî	mihaciriyekê	mihaciriyinan

mihacirî mê

1. penaberî, penahindî, mişextî, koçberî, koç, licû, iltica,
   mihacirbûn,
   ji ber zilm û tadeyê revîna ji welatê xwe û bicihbûna li welatek dî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. sitargeh, penageh, pena, sitare, rev, bazdan, bez, awaretî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• mihacirîtî
• mihacirtî
• muhacirî
• muhacirîtî
• muhacirtî

Etîmolojî

Ji mihacir + -î

Werger

• Farisî: مهاجرت‎ → fa
• Tirkî: azil → tr, iltica → tr, göçmenlik → tr, muhacirlik → tr