miçandin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɪt͡ʃɑːnˈdɪn/
• Kîtekirin: mi·çan·din

Lêker

miçandin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	dimiçînim
	tu	dimiçînî
	ew	dimiçîne
	em, hûn, ew	dimiçînin
Fermanî	Yekjimar	bimiçîne
	Pirjimar	bimiçînin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	miçand
	te	miçand
	wê/wî	miçand
	me, we, wan	miçand
Formên din: Tewandin:miçandin

miçandin lêkera xwerû, gerguhêz

1. miç kirin, girtin, bestin, qepat kirin
   (bi taybetî dev yan çav yan dest)
   • (...) lêvên xwe miçandin û axînkeke kûr jî rahêla û dom da axiftina xwe. — (Sidqî Hirorî, Kurê Zinarê Serbilind, Weşanên Nûdem, Stokholm, 1996)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مچاندن‎

Nêzîk

• neqandin

Bide ber

• maçandin
• merçiqandin
• meriçandin
• miçiqandin

Etîmolojî

Ji miç + -andin.

Jê

• miçandî

Werger

• Farisî: بستن‎ → fa, برهم زدن‎ → fa
• Îngilîzî: shutting → en
• Tirkî: kapatma → tr, kapatmak → tr, kırpıştırma → tr, yumma → tr, yummak → tr, kırpıştırmak → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	miçandin	miçandin
Îzafe	miçandina	miçandinên
Çemandî	miçandinê	miçandinan
Nîşandera çemandî	wê miçandinê	wan miçandinan
Bangkirin	miçandinê	miçandinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	miçandinek	miçandinin
Îzafe	miçandineke	miçandinine
Çemandî	miçandinekê	miçandininan

miçandin mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)