miçiqandin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɪt͡ʃɪqɑːnˈdɪn/
• Kîtekirin: mi·çi·qan·din

Lêker

miçiqandin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	dimiçiqînim
	tu	dimiçiqînî
	ew	dimiçiqîne
	em, hûn, ew	dimiçiqînin
Fermanî	Yekjimar	bimiçiqîne
	Pirjimar	bimiçiqînin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	miçiqand
	te	miçiqand
	wê/wî	miçiqand
	me, we, wan	miçiqand
Formên din: Tewandin:miçiqandin

miçiqandin lêkera xwerû, gerguhêz

1. çikandin, qut kirin, hişk kirin, ziwa kirin

   Kaniya gundî hatiye miçiqandin.

   • Şer îmkan û fersendên xebata ronakbîriye dimiçiqîne — (Mehmed Uzun, HEZ Û BEDEWIYA PENÛSE, Weşanen NUDEM, 1993, r. 165)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مچقاندن‎

Tewîn

Lêker:

• -miçiqîn-

Herwiha

• meçikandin
• meçiqandin
• miçikandin

Bide ber

• merçiqandin
• miçandin

Têkildar

• miçiqîn

Jê

• miçiqandî
• miçiqîner
• miçîninde

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: خشکاندن مایع‎ → fa
• Îngilîzî: stop → en, cut → en
• Tirkî: köreltmek → tr, kurutmak → tr, soldurmak → tr, suyunu kurutmak → tr, suyunu çekmek → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	miçiqandin	miçiqandin
Îzafe	miçiqandina	miçiqandinên
Çemandî	miçiqandinê	miçiqandinan
Nîşandera çemandî	wê miçiqandinê	wan miçiqandinan
Bangkirin	miçiqandinê	miçiqandinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	miçiqandinek	miçiqandinin
Îzafe	miçiqandineke	miçiqandinine
Çemandî	miçiqandinekê	miçiqandininan

miçiqandin mê

1. çikandin, qutkirin, hişkkirin, ziwakirin
   • Helbest deryake ji evîna bê dorpêç û sînûr e. Bê rawestandin û miçiqandin, dizê û diherike. — (Dilawerê ZENGÎ, Bînahî, Çapxana Emîral, 2010, r. 30)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: köreltme → tr, kurutma → tr, soldurma → tr, kesim → tr, kesiş → tr, kurutuş → tr