qepat

Kurmancî

Rengdêr

qepat

1. girtî, daêxistî, daxistî, ne vekirî
   (bi taybetî derî yan pace)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. miç, bestî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• xepat

Bide ber

• qapût
• qepane
• qepax
• xebat

Jê

• (Lêker) qepat bûn
• (Lêker) qepat kirin
• (Navdêr) qepatbûn
• (Navdêr) qepatkirin
• (Rengdêr) qepatbûyî
• (Rengdêr) qepatkirî
• qepatî
• qepatker