merkez

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɛɾˈkɛz/
• Kîtekirin: mer·kez

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	merkez	merkez
Îzafe	merkeza	merkezên
Çemandî	merkezê	merkezan
Nîşandera çemandî	wê merkezê	wan merkezan
Bangkirin	merkezê	merkezino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	merkezek	merkezin
Îzafe	merkezeke	merkezine
Çemandî	merkezekê	merkezinan

merkez mê

1. Beşa li nîveka anku nava derekê yan tiştekê/î, cihê giring.

   Hevmane: navend, senter, nav, nîvek

2. Cihê lêcivînê.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. Cihê tiştek lê tê kirin.

   Hevmane: bingeh

Ji wêjeya klasîk

• Geh çûne bi ser hedê beqayê
  Fi l-cumle ji merkeza turabê
  Ew zerre gihane afitabê — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Jê

• merkezî

Etîmolojî

Ji erebî مَرْكَزْ‎ (markaz).

Werger

• Almanî: Inneres → de nêr, Mittelpunkt → de nêr, Sitz → de nêr, innerstes → de, ^?Hochburg → de mê
• Erebî: ^?وسط‎ → ar
• Farisî: مرکز‎ → fa, نقطه محوری‎ → fa, ^?وسط‎ → fa
• Îngilîzî: center → en, centre → en
• Tirkî: özek → tr, santra → tr, ^?merkez → tr

Tirkî

Navdêr

merkez

1. gerû, tewere
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. navend, malbend, merkez

   kurum merkezi

   navenda saziyê

3. malbend

   eğitim merkezi

   navenda perwerdehiyê

4. merkez

   endüstri merkezi

   navenda pîşesaziyê

5. nîvek, nîvend, sernîvek, merkez

   şehir merkezi

   navenda bajêr

6. polîsgeh, qereqola polîsan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
7. rewş, teşe, rê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji erebî مَرْكَزْ‎ (markaz).