meqsûd

Kurmancî

Rengdêr

meqsûd

1. kes an tiştê ku dihê xwestin
2. mebest, armanc, amanc, daxwaz

Ji wêjeyê

• namê te ye şahibeytê meqsûd
  fihristê mukatebatê mehmûd
  medmûnê muraselatê la-reyb
  meşhûdê mukaşefatê bi-l-xeyb
  mehbûbê qulûbê men lehu l-qelb
  qelban tu dikî bi ba xwe ve celb
  me’şûq tu yî, bi fexr û naz î
  ‘aşiq tu yî, lêk bêniyaz î
  Mutleq tu mufîd û mustefad î
  Bêşubhe murîd û hem murad î
  Nûr î tu di husn-i rûyê dildar
  Nar î tu di qelbê ‘aşiqê zar — (Dîwana Mem û zîn ya Ehmedê Xanî)

Herwiha

• qest, qesd, meqsed

Hevmane

• mebest, armanc, amanc, daxwaz

Etîmolojî

Ji erebî مقصود‎