Kurmancî biguhêre

Navdêr biguhêre

mehbûb mê û nêr

  1. hezkirî, berdilî, dilber, evandî, bijandî,
    kesa/ê ku jê tê hezkirin
    • Mehbûb tu yî der sera Medînê
      Mem çû bi xelet seraya Zînê
      Ger çendî niha li Til-þeîrê
      Yûsif tu yî min tu xistî bîrê!
      Lakîn tu di misrê dil de þah î
      Sahib elem î, xudan kulah î
       — (Cegerxwîn)

Etîmolojî biguhêre

Ji erebî [Peyv?] me- + hub.

biguhêre

Werger biguhêre