layî

Kurmancî

Hoker

layî

1. mîna, wek, şibî, nola, fena, bîna, mînanî, bînanî
   • Gelê kurd, layî gelên din ku ripinên wan digihîje berî mîladê bi hazar salan, bîr û bawerî, bastan, awayên saziyên xwe yên civakî bi destên nifşên xwe, bi awayê destan, çîrok û berhemên din ên zargotinê, ragihandine roja me. — (Torî: Hûrnêrînek derbarî Destana Memê Alan de, amidakurd.com 6/2005)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: ^?tıpkı → tr, ^?gibi → tr

Formeke navdêrê

layî

1. formek tewandî ye ji peyva la anku al / rex / ta:
   Ji wî layî hat vî layî.