kirê kirin
Ji bo navdêrê binêre: kirêkirin
Kurmancî biguhêre
Bilêvkirin biguhêre
Lêker biguhêre
| kirê kirin (lêkera gerguhêz) | ||
|---|---|---|
| Rehê dema niha: | ||
| RP. Niha | ||
| ez | kirê dikim | |
| tu | kirê dikî | |
| ew | kirê dike | |
| em, hûn, ew | kirê dikin | |
| Fermanî | Yekjimar | kirê bike |
| Pirjimar | kirê bikin | |
| Rehê dema borî: | ||
| RP. Boriya sade | ||
| min | kirê kir | |
| te | kirê kir | |
| wê/wî | kirê kir | |
| me, we, wan | kirê kir | |
| Formên din: Tewandin:kirê kirin
| ||
kirê kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz
- îcar kirin, bi pare girtin, bi pare kar pê kirin, deman kirin
bi kar anîna malê kesekî bi heq anku bi pare (bi taybetî di xaniyê kesekî ve jîn û her meh diravek diyarkirî dan xwedana/ê wî xanî)- Me ew ode, mehê bi hezar û sêsed markan, kirê kir (...) — (Mehmed Uzun, Bîra qederê, Weşanên Nefel, 2002)
- Mêrik li bajêr xanîyekî ji xwe re kirê kir û mala xwe xistê de. — (Zeynelabidîn Zinar, Xwençe 1, Weşanxana Çanda Kurdî, 1989)
- tenezul kirin. Kirê nake were mala me.
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)