kemîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: ke·mîn

Navdêr

Tewandina kemîn
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kemîn	kemîn
Îzafe	kemîna	kemînên
Çemandî	kemînê	kemînan
Nîşandera çemandî	wê kemînê	wan kemînan
Bangkirin	kemînê	kemînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kemînek	kemînin
Îzafe	kemîneke	kemînine
Çemandî	kemînekê	kemîninan

kemîn m

1. Xweveşartina li ber rêya dijminan taku dijmin nêzîk bibe û bi surprîzî bên kuştin yan girtin.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Ji wêjeya klasîk

• Amanca wan tîran em în
  Dama belayê der kemîn
  Her guşe dor madarê çerx — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کەمین

Herwiha

• kemîne

Jê

• kemîn danîn (lêker)
• kemîn kirin (lêker)
• kemîn vedan (lêker)
• kemîndanîn (navdêr)
• kemîngir
• kemîngirî
• kemînkirin (navdêr)
• kemînveder
• kemînvederî
• kemînvegir
• kemînvegirî

Bide ber

• dav (1)
• dek (2)
• feq
• tepik (1)
• xefik

Etîmolojî

Ji erebî كَمِين (kamīn).

Werger

• Almanî: Hinterhalt → de m, Netz → de n
• Danmarkî: baghold → da
• Erebî: كمين → ar
• Farisî: پناه گاه → fa, شکارگاه → fa, کمین → fa, شکارگاه → fa, کمینگاه → fa
• Fînî: väijytys → fi
• Fransî: embuscade → fr
• Holendî: hinderlaag → nl
• Îbranî: מארב → he
• Îdoyî: embusko → io
• Îngilîzî: ambush → en, ambuscade → en, noose → en
• Îtalî: imboscata → it
• Lîtwanî: pasala → lt m
• Spanî: emboscada → es
• Tirkî: pusu → tr, tuzak → tr