kemîn

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kemîn	kemîn
Îzafe	kemîna	kemînên
Çemandî	kemînê	kemînan
Nîşandera çemandî	wê kemînê	wan kemînan
Bangkirin	kemînê	kemînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kemînek	kemînin
Îzafe	kemîneke	kemînine
Çemandî	kemînekê	kemîninan

kemîn mê

1. xweveşartina li ber rêya dijminan taku dijmin nêzîk bibe û bi surprîzî bên kuştin yan girtin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Amanca wan tîran em în
  Dama belayê der kemîn
  Her guşe dor madarê çerx — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کەمین‎

Herwiha

• kemîne

Jê

• (lêker) kemîn vedan
• (lêker) kemîn danîn
• (lêker) kemîn kirin

• (navdêr) kemîndanîn
• (navdêr) kemînkirin
• kemînveder
• kemînvederî
• kemînvegir
• kemînvegirî
• kemîngir
• kemîngirî

Bide ber

• dav (1)
• dek (2)
• feq
• tepik (1)
• xefik

Etîmolojî

Ji erebî كَمِين‎ (kamīn).

Werger

• Almanî: Hinterhalt → de m, Netz → de n
• Danmarkî: baghold → da
• Erebî: كمين‎ → ar
• Farisî: پناه گاه‎ → fa, شکارگاه‎ → fa, کمین‎ → fa, شکارگاه‎ → fa, کمینگاه‎ → fa
• Fînî: väijytys → fi
• Fransî: embuscade → fr
• Holendî: hinderlaag → nl
• Îbranî: מארב‎ → he
• Îdoyî: embusko → io
• Îngilîzî: ambush → en, ambuscade → en, noose → en
• Îtalî: imboscata → it
• Lîtwanî: pasala → lt m
• Spanî: emboscada → es
• Tirkî: pusu → tr, tuzak → tr