Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Lêker biguhêre

keftin lêkera xwerû

  1. (bêhemdî xwe) hatin xwarê, nizm bûn, dahatin
    Ew ji ser darê keft erdê û gelek êşiya.
  2. çûn di derekê ve
    keftin hindir
    keftin zanîngehê
    Diz keftin mala wan.

Ji wêjeya klasîk biguhêre

Bi alfabeyên din biguhêre

Herwiha biguhêre

Tewîn biguhêre

Lêker:

  • [-kev-]

Biwêj biguhêre

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Bi avestayî kep-, bi pehlewî keften.

Werger biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî keftin keftin
Îzafe keftina keftinên
Çemandî keftinê keftinan
Nîşandera çemandî keftinê wan keftinan
Bangkirin keftinê keftinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî keftinek keftinin
Îzafe keftineke keftinine
Çemandî keftinekê keftininan

keftin

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

Werger biguhêre