düşmek

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Lêker

düşmek

1. ketin
2. ketin (ji ber bandora erdkişînê ji jor de ber bi jêr de ketin)

   vurulan kuş evin üstüne düştü ― çûka ku hatibû hingaftin kete ser xanî

3. ketin (tiştê ku ji şûna xwe, ji cihê ku pê girtiye dakeve jêrê)

   ağaçtan bir yaprak yere düştü ― pelek ji darê de kete erdê

4. ketin (ji bo li erdê ketinê, herifîna erdê)

   çocuk koşarken yere düşmüştü ― kurik gava ku baz dabû ketibû erdê

5. jê ketin (ji bo amyarên hewayê)

   uçak düşmüş ― balafir ketiye

6. ketin (cil û bergên fireh ku ji bedena mirov dikevin)

   elbisesi düşüyordu ― cilê wî jê diket

7. daketin (ji bo barana şiliyê)

   dağlara kar düşmüş ― berf li çiyayan ketiye

8. şiqitîn

   badem ağacının gölgesi yola düşmüştü ― siya dara behîvê ketibû ser rê

9. ji ber ketin, zarokekî mirîjê re çêbûn
10. jê kêm bûn, jê ketin

    kitabın yeni baskısında buradan bir kelime düşmüş ― peyvek ji vê çapa nû ya pirtûkê kêm e

11. xistin, jê) kuştin, derxistin (ji bo jêkêmkirinê)

    aylığımdan borcumu düş ― ji mehaniya min deynê min bikuje

12. ketin (ji ber sedemekê ji ciheki çûn)

    bir lokma ekmek için gurbete düşmüştü ― ji ber loqeke nan ketibû welatên xerîb

13. bi pey ketin, bi ser de çûn (ji bo pir eleqe nîşandanê, hezkirinê)

    bu işin üstüne fazla düştün ― tu pir zêde bi ser vî tiştî de çûyî

14. ketin

    şüpheye düşmek ― ketin gumanê

15. lê hatin

    bu resim buraya iyi düştü ― ev wêne pir xweş li vê hat

16. pê ketin

    bu iş sana düşmez ― ev îş bi te nakeve

17. para (yekî) ketin (tiştek wezîfeya yekî be, di bin rayedariya wî de be)

    bana arada bir bakkala gitmek düşüyor ― carinan çûna beq'al para min dikeve

18. ketin (ji bo lêbûnê)

    yolun karşısına düşen evde oturuyor ― li xaniyê ku dikeve wî aliyê rê dimîne

19. ketin kevçiyê (yekî)

    şanslı bir kadındı, iyi bir kocaya düşmüştü ― jineke bisihûd bû, ketibû kevçiyekî mêrekî baş

20. jê re ketin, para (yekî) ketin

    babasının mirasından ona bir ev düştü ― ji mîrata bavê xaniyek jê re ket

21. ketin (ji ber sedemeke ne baş li cihekî bûn)

    timarhaneye düşmüş ― ketibû tîmarxaneyê

22. ketin (ji ser kar ketin)

    kabine düştü ― kabine ket

23. daketin (kêmbûna hêz, nirx û leza tiştekî)

    paranın değeri düştü ― qîmeta pere daket

24. danîn, kêm bûn (kêmbûna tîn, germ û pestoyê)

    vücudunun ısısı düştü ― sincirandina canê wê danî

25. ketin (ji ber xizanbûnê)

    geçenlerde Ali ağa'yı gördüm, nasıl da düşmüştü

    çendê wî alî min Alî Axa dît, bê çima wisa ketibû

26. ketin

    bu da nereden düştü ― ev ji ku de kete vir

27. ketin

    doğumum hangi aya düşüyor? ― xwedêdana min dikeve kîja mehê

28. ketin (fersend çêbûn)

    elime bir fırsat düştü ― fersendek kete destê min

29. ketin

    zayıf düşmüşüm ― ez jar ketime

30. ketin (di şer de hew di ber xwe dan, ji dest hilanînê ketin)

    Medine savaşta düşmüş ― Medîne di şer de ketiye

31. (pê re) rawestin

    ben de önüne düştüm ― ez jî pê re rawestiyam

32. adî bûn, pespaye bûn
33. hîn bûn, mubtela bûn
34. dafilîn, ketin (ketin kemînê)