jê ketin

 Ji bo navdêrê binêre: jêketin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʒeː kɛˈtɪn/
• Kîtekirin: jê ke·tin

Lêker

jê ketin (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	jê dikevim
	tu	jê dikevî
	ew	jê dikeve
	em, hûn, ew	jê dikevin
Fermanî	Yekjimar	jê bikeve
	Pirjimar	jê bikevin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	ez	jê ketim
	tu	jê ketî
	ew	jê ket
	em, hûn, ew	jê ketin
Formên din: Tewandin:jê ketin

jê ketin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. der ketin

Etîmolojî

Ji jê + ketin.

Werger

• Almanî: ausfallen → de
• Tirkî: vazifeden düşmek → tr, ^?düşmek → tr