irf
Kurmancî biguhêre
Bilêvkirin biguhêre
biguhêre
irf nêr
- edet, baw, texlîd, norm, asa, çande, kultûr,
awayê normal yê rabûn û rûniştina mirovekê/î yan civakekê,
şêweyê asayî yê birêvebirina karûbaran yan karûbarekî di civakekê de- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Herwiha biguhêre
Jê biguhêre
Etîmolojî biguhêre
Ji erebî عرف ('urf) ji rehê عرف ('erefe, “zanîn, nasîn”), hevreha aramî ܥܘܪܦܐ ('urrafa). Ji eynî rehî: arif, Arif, Irfan, Marûf, marîfet, tarîf...