irfan

 Binêre herwiha: Irfan

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	irfan	irfan
Îzafe	irfana	irfanên
Çemandî	irfanê	irfanan
Nîşandera çemandî	wê irfanê	wan irfanan
Bangkirin	irfanê	irfanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	irfanek	irfanin
Îzafe	irfaneke	irfanine
Çemandî	irfanekê	irfaninan

irfan mê

1. zanîn, têgihiştin, şarezayî, pisporî, ilm, zanist, marîfet, entektuelî, ronakbîrî, rewşenbîrî
   • Ji bo ku ez jî hinekî birêz Selah Bedredîn ji nêz ve nas bikim, ji ilm û îrfana wî, ji felsefe û zanîna wî ya gelekî dewlemend û gelekî hêja para xwe bigirim, min berê xwe da malpera Nefelê û meqaleya wî ya dawî "Pêla şêxên kolanan" xwend. — (Zinarê Xamo: Nav î giran e, war î wêran e, Rizgari.org, 2/2007)

Herwiha

• îrfan

Jê

• bêirfan
• bêirfan
• bi-irfan
• irfandar
• irfandarî
• irfanî

Bide ber

• irf

Etîmolojî

Ji erebî عِرْفَان‎ (ʿirfān), navdêra ji lêkera عَرَفَ‎ (ʿarafa).

Werger

• Almanî: Einblick → de m, Erkenntnis → de m, Gottes Erkenntnis → de
• Tirkî: irfan → tr, varışlılık → tr, ^?varış → tr

Tirkî

Navdêr

irfan

1. zanebûn, çand, îrfan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. têgihîştin, irfan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)