hir

Kurmancî

Cînav

hir

ev cî, cîyê ha, ev der, ev dever, cîyê ku kesê peyvdar li wir e û qala wî cîyî dike, wî dîyar dike, wî cîyî dide zanîn. hvm: "". djm: "".

Hevmane

vir

Dijmane

wir

Werger

Rengdêr

hir, r-ya req

heqîqî, ne zirr, ne dêmarî, ne sexte, rast, xwerû.
dêya hirr, zilamê hirr gotinê texsîr nake.

Etîmolojî

Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

Tirkî: öz → tr

Aromanî

Navdêr

hir

dezî, ta, dav

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên dezî hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Baureyî

Navdêr

hir

(mirov) mêr, zilam, zelam (mirovê nêr yê mezinbûyî)

Bretonî

Rengdêr

hir

dirêj

Weylsî

Rengdêr

hir

dirêj