grev

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /ɡɾɛv/
• Kîtekirin: grev

Navdêr

Tewandina grev
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	grev	grev
Îzafe	greva	grevên
Çemandî	grevê	grevan
Nîşandera çemandî	wê grevê	wan grevan
Bangkirin	grevê	grevino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	grevek	grevin
Îzafe	greveke	grevine
Çemandî	grevekê	grevinan

grev m

1. Sekinandina karê xwe bo demekê ji ber nerazîbûnê.

   Karkeran dest bi grevê kir ji ber ku karderan daxwaza wan ya zêdekirina meaşî nepejirand.

   Greva birçîbûnê. ― nexwarin ji ber nerazîbûnê

   • Penaberên ji bêxemiya civaka navnetewî bêzar in, dest bi grêva birçîbûnê kirin. — (6/2006, Penaberên ji Rojhilata Kurdistanê di grêva birçîbûnê de ne., Roj.tv)

Herwiha

• girev
• girêv
• grêv

Bide ber

• girêk

Jê

• grev kirin (lêker)
• grevgirtin (navdêr)
• grevkirin (navdêr)
• grevkirî (rengdêr)
• grêvgir
• grêvgirî
• grêvî
• grêvker

Etîmolojî

Ji tirkî grev ji fransî grève ji navê meydana Place de Grève (bi navê xwe yê niha Place de l’Hôtel de Ville) ku karkerên karê xwe rawestandî lê dicivîn û doza mafên xwe dikir.

Werger

• Almanî: Streik → de m, Ausstand → de m, ^?Arbeitsniederlegung → de m
• Çînî: 罷工 / 罢工 → zh, 罢工 (bàgōng)
• Erebî: اضراب (etrab)
• Farisî: اعتصاب → fa
• Fînî: lakko → fi
• Fransî: grève → fr m
• Holendî: staking → nl
• Îngilîzî: strike (work stoppage), skrike → en
• Îtalî: sciopero → it
• Japonî: ストライキ (sutoraiki)
• Koreyî: 파업 (pa-eop)
• Mecarî: sztrájk → hu
• Portugalî: greve → pt m
• Rusî: забастовка (zabastóvka)
• Spanî: huelga → es m
• Swêdî: strejk → sv
• Telûgûyî: సమ్మె (samme)
• Tirkî: grev → tr, iş bırakımı → tr

Romancî

Rengdêr

grev

1. giran (ne sivik)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Tirkî

Navdêr

grev

1. grev, karberdan, şixulhiştin
   sekinandina karê xwe bo demekê ji ber nerazîbûnê
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Bide ber

• görev