firîk

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /fɪˈɾiːk/
• Kîtekirin: fi·rîk

Navdêr

firîk nêr

1. serê genim, ceh, nok û çandinîyên din ku nû lib ketî ye, hîn şil e, bi şîr e

   Zadê me ketiye firîk.

   Firîkên nokan gelek xweş in.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: فریک‎

Jê

 

• firîk bûn (lêker)
• firîkbûn (navdêr)
• firîkbûyî (rengdêr)
• firîk kirin (lêker)
• firîkkirin (navdêr)
• firîkkirî (rengdêr)

Etîmolojî

Nayê zanîn.

Werger

• Farisî: بذر نورس‎ → fa
• Îngilîzî: grain → en, unripe grain