cism

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒɪsm/
• Kîtekirin: cism

Navdêr

cism n

1. beden, bejnûbal, cesed, bejn, bal, gewde, leş, kelex,
   ser û dest û ling û zik û pişt û hemî parçeyên din
   yên bi mirovekê/î yan candarek din ve bi hev re
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. obje
   • Tiştekî maddî ku tê dîtin û destdan. Û gelemperî ne zindî ne.

Herwiha

• cesim
• cesm
• cisim

Etîmolojî

Ji erebî جسم, hevreha aramî ܓܘܫܡܐ (guşma), îbrî גשם (geşem)

Jê

• cismî

Ji wêjeya klasîk

• Min di bezma sirşirînan ew şirînreftar-i bes
  Weh çi wala gewher in hatin libasê cism û can
  Min ji wan horîsiriştan ew perî rûxsar-i bes — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)

Werger

• Îngilîzî: object → en
• Tirkî: cisim → tr, nesne → tr