Bilêvkirin

biguhêre

cesed n

  1. leş, kelex, term, ser û dest û ling û zik û pişt û hemî parçeyên din
    yên bi mirovekê/î yan candarek din ve bi hev re.

Ji wêjeya klasîk

biguhêre
  • Peyweste divê bi hev bin eşbah
    Can û cesedan ko ittihad in
    We-l-ma'u lehu l-mizacu bi-r-rah
     — (Melayê CizîrîDîwan~1640)

Bi alfabeyên din

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji erebî جسد (cesed), hevreha גושדא (gûşda) ya aramî, wek ceset ketiye tirkî jî.