caîz

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
caîz	caîztir	herî caîz caîztirîn

caîz

1. durist, rast, maqûl, meqbûl, baş, qenc, çê, çak, pêkan, gengaz
   • Gotin/axaftin mîna malî ye. Îsrafa wê ne caîz e. — (Bedîûzzeman Mele Seîdê Kurdî, wergerandin: Abdulkadir Bîngol, Nefel.com, 7/2009)

Jê

• caîzane
• caîzî
• caîzîtî
• caîztî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Almanî: ^?zulässig → de
• Farisî: جایز‎ → fa
• Fînî: sopiva → fi
• Îngilîzî: proper → en, acceptable → en, legitimate → en, right → en, allowable → en, permissible → en
• Tirkî: ^?caiz → tr