çê

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /t͡ʃʰeː/

• Deng (Amed)

• Kîtekirin: çê

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
çê	çêtir	herî çê çêtirîn

çê, ç-ya req

1. çak, baş, qenc, rind

   Dijmane: bed, xirab, nebaş, neçê, neçak, nerind, neqenc

Jê

• çêber
• çêberî
• çêbûn
• çêbûyî
• çêker
• çêkerî
• çêkirin
• çêkirî
• çêkirok
• çêkirokî
• çêyî

Etîmolojî

Hevreha soranî چاک‎ (çak), talişî [skrîpt hewce ye] (čāk), [skrîpt hewce ye] (čuk, “çak”), farisî چابک‎ (čābok) û pehlewî čābuk. Bide ber gîlekî چاکودٚن‎ (čākudən, “çêkirin”).

Werger

• Almanî: gut → de
• Inglîzî: good → en, fair → en
• Tirkî: iyi → tr

Zazakî

Navdêr

çê

1. mal, xanî

Herwiha

• keye

Etîmolojî

Herwiha keye, hevreha kurmancî ke- di peyvên wek kebanî, kehî / kedî de ji zimanên îranî, binêrin: kedî.