berê xwe dan lêkera biwêjî (gergûhêz û negêrgûhêz jî)

  1. ber bi derekê ve çûn yan hatin:
    Feqeh zivirî medresê û nivist. Sibe zû rabû çû Westaniyê û piştî ko kevirê xwe nas kir berê xwe da mala mîr û gote wî: "Ezbenî min xezîne bi cih kir."
    (ji: Klasîkên me – an şahir û edîbên me ên kevin" ya Celadet Alî Bedîxan-Kovara HAWAR - beşa li ser Feqiyê Teyran)
  2. nerîn, mêzîn, seh kirin, fekirin, hêv kirin, mêze kirin, mêzandin, çav lê gerandin:
    Berê xwe bide min dema ji te re diaxivim!

Ji wêjeyê

biguhêre
  • Bazirgan rojekê li hespê xwe siwar bû û berê xwe da yek ji wan welatan.
  • Efrîtî berê xwe da hêstirê û jê pirsî: "Ma rast e?" Hêstirê bi serê xwe îşareta 'belê, rast e' da.
  • Paşê rabû çû bazarê, deveyên ku jê re pêwişt bûn, temîn kirin; malê xwe da bar kirin û tevî çend bazirganên din berê xwe da Bexdayê.
  • Ew bi lez çû mizgefteke nêzîk, li wê derê destmêj girt û berê xwe da cihê ku bazirgan civiyabûn. — (Çîroka Hezar û Şevekê, werger: Serdar Roşan, Weşanên Nûdem)

Bide ber

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji berê (3) + xwe + dan