belengaz

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɛlɛnˈɡɑːz/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: be·len·gaz

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
belengaz	belengaztir	herî belengaz belengaztirîn

belengaz

1. hejar, jar, destteng, feqîr, perîşan, kepaze, şerpeze, aşifte, rezîl, riswa, bêserûber

   Harîkariya mirovê belengaz erkeke li ser milên me hemiyan.

Herwiha

• belingaz

Jê

• belengazane
• belengazî
• belengazîtî
• belengaztî
• (Lêker) belengaz bûn
• (Lêker) belengaz kirin

• (Navdêr) belengazbûn
• (Navdêr) belengazkirin

• (Rengdêr) belengazbûyî
• (Rengdêr) belengazkirî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: elend → de, arm → de, bedürftig → de, mittellos → de, notleidend → de, erbärmlich → de
• Erebî: بائس‎ → ar, منكوب‎, فقير‎ → ar,مسكين‎, ^?فقراء‎
• Farisî: پست‎ → fa, خوار‎ → fa, ذلیل‎ → fa, روی برتافتن‎ → fa, سرافکنده‎ → fa, بیچاره‎ → fa, بدبخت‎ → fa, درمانده‎ → fa
• Îngilîzî: abject → en, afflicted → en, needy → en, poor → en, miserable → en
• Tirkî: altta yok üstte yok, fukara → tr, kepaze → tr, perişan → tr, zavallı → tr, biçare → tr, ^?miskin → tr

Zazakî

Mane

1. belengaz, feqîr, bêkes û bêdeng