kepaze

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: ke·pa·ze

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
kepaze	kepazetir	herî kepaze (merkezî) tewrî kepaze (rojavayî) kepazetirîn (soranîzm)

kepaze

1. riswa, rezîl, şerpeze, perîşan, belengaz, jar
   • Îsraîlê serokwezîrê filistîniyan Îsmaîl Haniye kepaze kir — (, Nefel.com, 12/2006)
2. bedniyet, niyetxirab, xêrnexwaz, xirabîxwaz, belakir
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Jê

• kepaze bûn (lêker)
• kepaze kirin (lêker)
• kepazebûn (navdêr)
• kepazebûyî (navdêr)
• kepazehî
• kepazekirin (navdêr)
• kepazekirî (navdêr)
• kepazetî
• kepazeyî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: lächerlich → de, schamlos → de, verächtlich → de, schändlich → de
• Farisî: رسوا → fa, آبرو ریخته → fa
• Îngilîzî: vile → en, infamous → en, scandalous → en, shameful → en, ridiculous → en, contemptible → en
• Tirkî: utanmaz → tr, rezil → tr, gülünç → tr, değersiz → tr, kepaze → tr

Tirkî

Rengdêr

kepaze

1. kepaze
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. rezîl
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
3. berbat
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
4. pêşkenî, komîk
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
5. di wexta meşqkirinê de sistbûna jiya kevan
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]