aşifte

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
aşifte	aşiftetir	herî aşifte aşiftetirîn

aşifte

1. perîşan, belingaz, bêserûber, şerpeze, kepaze, jar, hejar
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. feqîr, rezîl, riswa, nedar, belengaz, reben, goyîn^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Çavkanî

• Mela Xelîl Mişextî: Ferhenga Merg û Jî, Aras, Hewlêr 2006

Etîmolojî

• aşna + û + roşna

Jê

• aşiftehî
• aşiftetî
• aşifteyane
• aşifteyî

Ji wêjeya klasîk

• Lê jar û de'îf û bêmecal e
  Aşifteyê rûyê werdê al e
  Rojan dikitin fixan û zarî — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Farisî: آشفته‎ → fa
• Tirkî: şaşkın → tr, şıllık → tr, yelloz → tr, ^?aşüfte → tr