behdîn

Kurmancî

Navdêr

behdîn mê û nêr

1. kesê/a ji devera Behdînan ya Başûrê Kurdistanê,
   kurmancên Başûrê Kurdistanê
2. (wateya kevnbûyî) zerdeştî, dînê ku ji aliyê Zerdeşt ve hatiye damezrandin,
   bawermendên wî dînî

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: به‌هدین‎

Herwiha

• badîn
• bahdîn
• bihdîn

Etîmolojî

1. ji devera Behdînan: ihtimal e ji navê Behaeddîn

2. zerdeştî: wateya rasterast "dînê baş" yan "dînê pîroz" e, ji proto-hindûewropî *bhAd- (baş), têkildarî sanskrîtî bhadrá (pîroz; baş), pehlewî veh (baş), avestayî vohu (baş), kurdî baş, bêhtir (wateya berê ya "bêhtir": baştir), farisî بهتر‎ (bihter: baştir), îngilîzî better (baştir), almanî besser (baştir); hevreha biheşt. Bo etîmolojiya dîn, binere dîn.

Jê

• behdînane
• behdînî
• behdînîtî