batil

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
batil	batiltir	herî batil batiltirîn

batil

1. gewc, dûrî aqil, beredayî, berbad, pûç, bêbingeh, absûrd, şaş, çewt, xelet,
   ne rast, ne dirist
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Da 'işq bikit kemal-i hasil
  Hubba we nekit wisal-i batil — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Bide ber

• betal

Jê

• batilî
• batilîtî
• batiltî

Etîmolojî

Ji erebî بَاطِل‎ (bāṭil, “şaş, xelet”)

Werger

• Almanî: falsch → de, eitel → de, albern → de, ungereimt, unsinnig → de, widersinnig → de, ^?bescheuert → de, ^?Geschwafel → de
• Fînî: järjetön → fi, typerä → fi, hassu → fi, perusteeton → fi, absurdi → fi
• Îngilîzî: false → en, fallacious → en, null → en, void → en, null and void → en, superstitious → en, unreasoning → en, absurd → en, foolish → en, nonsense → en, nonsensical → en, senseless → en, silly → en
• Tirkî: batıl → tr, çürük → tr, temelsiz → tr, geçersiz → tr, absürd → tr, saçma → tr